Arthur Klaassens (hobo) en René Uijlenhoet (elektronica)

prijs per solo € 5

programmatoelichting - klik hier

© IVO VAN DER BENT

- wereldpremière -

Klaas de Vries heeft Oboi, che melanconia... (Oh boy, what melancholy...) gecomponeerd op verzoek van hoboïst Arthur Klaassens. Deze vroeg hem om een nieuw werk om uit te brengen op een cd met verder onder meer Sequenza VII voor hobo van Luciano Berio en Electric counterpoint van Steve Reich. Beide composities maken gebruik van vooraf gemaakte opnamen waarbij de hoboïst live meespeelt. Dit gegeven plus het feit dat Arthur Klaassens de beschikking heeft over drie uiteenlopende hobo’s, waaronder de zeer zeldzame lupofoon (baritonhobo), inspireerde Klaas de Vries tot het schrijven van een groots elektronisch drieluik met een lengte van ongeveer drie uur!

Drie keer verschijnt de hoboïst met een grote solo, respectievelijk voor Engelse hoorn (midden), hobo (hoog) en lupofoon (laag register). Deze curve van stijgende en dalende timbres is bepalend voor de ‘boogvorm’ van de hele compositie. Geen minimal music gebaseerd op verschuivende herhalingspatronen, maar een verhalend stuk met een duidelijk begin, midden en einde.

Vaak roept de hobo, en met name de althobo, gevoelens op van eenzaamheid en melancholie. Dit werk is vol herinneringen aan zowel iconische momenten uit de westerse muziekgeschiedenis als aan persoonlijke muzikale indrukken die de componist heeft opgedaan, een soort muzikale memoires.

Arthur Klaassens hobo, althobo (Engelse hoorn) en lupofoon
René Uijlenhoet elektronica

Klaas de Vries Oboi, che melanconia (Oh boy, what melancholy...)